Na twee dagen weldadige rust in Nikko dompelen we ons weer onder in het bruisende Tokyo. Onze tweede aankomst op Tokyo terminal verloopt heel anders dan de eerste keer. We weten inmiddels waar we de metro moeten vinden en ook het systeem van de kaartjes kent geen geheimen meer voor ons. Het is zondag vandaag en we hebben een missie. We gaan een kijkje nemen in het Yogipark. Daar verzamelen zich elke zondag alle gekke, vreemde en hippe Japanners die er in Tokyo te vinden zijn. Na een snelle incheck in ons hotel nemen we direct weer de metro. Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen, blijkt het er een drukte van belang. En we zijn nog niet eens in het park, dit is nog maar het metrostation dat erbij hoort. We worstelen ons door de menigte en bereiken uiteindelijk de ingang van het park. Daar wandelt zoals verwacht een overvloed aan extravagant geklede jonge Japanners rond, er spelen bandjes, er is voedsel in de aanbieding. Kortom, het lijkt wel het Vondelpark, maar dan toch heel anders. En vooral, het is heel erg warm. Els vraagt voor de eerste keer uit eigen beweging om een biertje. Dat wil wat zeggen. We drinken er een paar en dat helpt. Nadat we naar ons oordeel genoeg foto’s van hip Tokyo hebben genomen, gaan we met de metro voor de tweede keer naar Electronic Town. We hebben dringend een verloopstekker voor het Japanse stroomnet nodig, want anders kunnen we de Apple hier niet gebruiken. We weten inmiddels waar het is. Tot onze verbazing is het er afgeladen vol. Kennelijk gaat heel Tokyo op zondag winkelen. En wij hadden ons nog afgevraagd of dit soort winkels op zondag open zou zijn. Ja dus, dit is Japan! Redelijk snel vinden we onze weg naar de verdieping waar de stekkers worden verkocht. Er blijken uiteraard zeer veel verschillende soorten te zijn, maar als altijd in dit land van de convenience schiet een verkoper te hulp voordat we goed en wel om ons heen hebben kunnen kijken. Ons ‘appeltje’ kan weer opgeladen worden.
