Een paar dagen rust en een antibioticakuur voor Els hebben de bacterie uit India verdreven, zo lijkt het. We voelen ons met de dag beter. Intussen genieten we volop van Bangkok. Het is een grote stad, maar wij vinden het een oase van rust in vergelijking met India. De temperatuur is goddelijk, elke avond eten we buiten. We zijn druk bezig met de planning van een tripje van een dag of veertien naar de stranden aan de zuid-west kust. Even echt bijkomen in een resort. In Bangkok bezoeken we intussen het beroemde Wat Pho, een indrukwekkend tempelcomplex met de reclining Boeddha, een gigantisch beeld (46 meter lang en 15 meter hoog) van de Boeddha in een liggende positie, zoals hij ook gestorven zou zijn. Het is allemaal prachtig onderhouden. Je kunt helemaal rondom het beeld lopen, waarbij je aan de achterzijde (je kijkt dan op de rug van de Boeddha) muntjes in allerlei bakjes kunt stoppen.
Tekst loopt door onder gallery
Na deze verlichtende ervaring verplaatsen we ons per boot over de Chao Phraya rivier naar het Oriental Hotel. Naar men zegt het beste hotel ter wereld. Bovendien ligt er een cadeaubon voor ons klaar. Gevuld met harde cash, allemaal Thaise baht die we hier mogen besteden. We lunchen eerst buiten op het terras en nestelen ons na afloop daarvan in de Bamboo Bar van het Oriental, waar de airco voor heerlijke verkoeling zorgt. De Pinot Grigio smaakt zowel op het terras als aan de bar helemaal prima. Als vervolgens twee Nederlandse zakenmannen iets verderop een plek aan de bar veroveren en een gesprek beginnen over dollars, de aandelenbeurs en eersteklas vliegtickets, lijkt het bijna alsof we ons in café Lexington (‘de Lex’) bevinden. Helemaal wanneer zich een rondborstige blonde dame bij hen voegt. Kortom, we voelen ons hier helemaal thuis.
