Vandaag verlaten we Beijing. Om 06:00 uur gaat de wekker. Onze spullen zijn al gepakt en we maken nog even tijd voor het ontbijt. Dit keer hebben we geen last van stiptheidsacties, het is immers nog veel te vroeg. Onze transfer naar het vliegveld blijkt bij het hotelpersoneel onbekend, de assistent-manager zit in de ‘yellow mountains’ en niemand weet ergens van. We laten het gelaten over ons heen komen en vragen om een taxi. Ook in Beijing weten ze wat ochtendspits is. We werpen een laatste blik op Beijing. Het was een indrukwekkende week, hebben het nodige gezien en misschien nog belangrijker, we hebben een goed gevoel over China. Het is eigenlijk jammer dat we niet wat langer kunnen blijven. Straks maken we dat natuurlijk meer dan goed. Op het vliegveld is het een drukte van belang. De rijen voor de Finnair balie vallen gelukkig mee. Bij het inchecken tonen we vol trots onze geprinte boarding passes. Daar doen ze hier niet aan. Onze met veel moeite verkregen printjes belanden bruut in de prullenbak. We krijgen nieuwe passen. Ook bij het verlaten van het land moeten er weer de nodige formulieren ingevuld en ingeleverd worden. Uiteindelijk bereiken we de gate en stappen we weer bij de Finnen aan boord. Wanneer we opstijgen realiseren we ons dat we, misschien wel voor de laatste keer voor lange tijd, op weg naar huis zijn.