Madurai is een van de oudste steden in het zuiden van India en het is ook de plaats waar Mahatma Gandhi in 1921 besloot om alleen nog maar een khadi te dragen, de bekende witte doek. Het is om die reden dat er in Madurai vele kleermakers te vinden zijn. Ze laten ons over het algemeen met rust. Behalve een die regelmatig voor ons hotel post. Telkens als we naar buiten wandelen kondigt hij aan dat hij onze kleermaker is. De khadi waarin Gandhi in 1948 in Delhi werd vermoord hangt hier in het museum, met bloedvlekken en al. Een ander hoogtepunt in Madurai is de Sri Meenakshi tempel, een indrukwekkend complex midden in de oude stad. Jammer genoeg zijn de prachtig versierde torens allemaal ingepakt. Er wordt groot onderhoud gepleegd en men verwacht dat de werkzaamheden pas in april dit jaar zullen zijn afgerond. Daar kunnen we niet op wachten. De straten rondom de tempel zijn een oase van rust. Auto’s en rickshaws zijn hier niet toegestaan, zodat we even verlost zijn van het eindeloze getoeter en het slagveld op straat. We kunnen elkaar zelfs zonder problemen gewoon verstaan. We keren om die reden speciaal nog een keer terug naar dit stukje oude stad.
Tekst loopt door onder gallery
Na drie dagen houden we het in Madurai voor gezien. We boeken de nachttrein naar Trivandrum. Op naar de kust van Kerala. Vanaf een van onze favoriete rooftop restaurants kijken we nog een keer uit over de stad. Met Zuid-Oost Azië heeft India eigenlijk niets te maken. Het beeld doet meer denken aan Beiroet. Of Teheran. Kortom, Arabisch. Maar de oproep tot het gebed die we hier uit een enkele moskee in de verte horen valt natuurlijk in het niet bij het gegalm in die andere steden. In dat opzicht is het in India heerlijk rustig. Behalve dan het onverwachte festival dat gisteravond op nog geen 200 meter van ons hotel plaatsvond. Luister maar even mee.