We voelen ons al snel helemaal thuis in deze stad, temeer aangezien het Iraanse visum al binnen een dag na aankomst in onze paspoorten zit. Istanbul is een bruisend geheel. Daarbij zijn de Turken allervriendelijkst. We hadden daar al veel over gelezen, maar het is dus waar. Zelfs in een grote stad als Istanbul zijn ze allemaal bijzonder gastvrij. Het is wel even wennen. Wij hebben de neiging altijd strak door te lopen als iemand ons aanspreekt, maar soms willen ze echt gewoon alleen maar een praatje maken. We breiden ons gebied in de stad steeds verder uit. Eerst verkennen we de wijk waar we overnachten, daarna is het tijd voor tripjes over de Bosporus. Met een lokale ferry steken we even over naar de Aziatische kant van de stad, snuiven de sfeer op en varen weer terug. We zijn ook gefascineerd door de Galatabrug. Geert Mak schreef er al eens een boek over. Het is hier een komen en gaan van mensen. Vissers staan de hele dag in de snikhete zon te wachten op hun vangst en onder de brug zijn eetlokalen waar zo ongeveer de goedkoopste biertjes van de stad worden getapt. En dat alles in een grootstedelijk decor van bruggen, water, voorbij razend verkeer en een moskee op de achtergrond. Het rondreizen in Istanbul is daarbij erg gemakkelijk. Tram, ferry of bus, het is allemaal even overzichtelijk en consequent geprijsd.
Tekst loopt door onder gallery
Als je niet zou weten dat islam in Turkije de overheersende godsdienst is, dan word je daar in Istanbul voortdurend op gewezen. Meerdere keren per dag wordt Allah aangeroepen vanuit de vele moskeeën die hier staan. De tijden van de oude stadsomroeper herleven volledig. Handig is het wel. De laatste oproep tot het gebed is rond 22.00 uur, weet je meteen weer hoe laat het is. Niet dat iemand zich iets van de lokroep aantrekt, althans, op straat. Tijdens een kopje thee in de Grand Bazaar praten we met een nogal reislustige Turk. Hij is vooral gesteld op de voormalige Russische republieken en – met name – de bijbehorende vrouwen. Maar nu is hij ouder en wijzer en schenkt hij thee. Tijdens ons gesprek klinkt de oproep tot het gebed. Het lijkt hem en vele anderen rondom ons niet te deren. Onverstoorbaar blijven de verkopers hun tapijten aanprijzen, worden er biertjes getapt en hapjes eten geserveerd. Aan ons prima besteed.
