Iets buiten het stadje ligt een grote pagode. We besluiten er naartoe te wandelen, maar het blijkt verder dan we dachten. Twee brommertaxi’s brengen uitkomst. Onderweg passeren we een controlepost. De chauffeurs gebaren naar de pagode en dan mogen we door. Eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving. Slechts enkele honderden meters van ons verwijderd ligt de grens met China. Op deze plek is die alleen opengesteld voor Chinezen. Niet ver van de pagode is ook een opium museum gevestigd. Deze regio kende een florerende opiumteelt en het museum lijkt vooral te zijn opgezet om de bezoeker duidelijk te maken wat voor moeite de Birmese regering zich heeft getroost om de opiumteelt aan te pakken. Het lijkt in veel opzichten op musea die we in China hebben gezien. Veel militair vertoon, veel vlaggen en stoere taal over de geboekte successen. Niet voor niets onderhouden de regeringen van China en Myanmar warme banden. We hebben genoeg gezien en wandelen terug naar Mongla. Morgen reizen we via dezelfde route terug naar de grens met Thailand. Een andere optie is er niet, want onze eigen paspoorten liggen tenslotte nog bij de douane.
