Esfahan is een van de hoogtepunten van een trip naar Iran. Niet alleen is het een prettige stad die wordt beschouwd als het oude hart van Perzië, er staan hier twee van de mooiste moskeeën ter wereld, althans, dat zegt men. Tijd dus om dit culturele hoogtepunt aan een nader onderzoek te onderwerpen. We nemen een taxi naar het Imam Square. Het zou na het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing het grootste plein ter wereld zijn. Of dat waar is, weten we niet, maar groot is het wel. Voor het eerst zien we hier een paar toeristen, al zijn het er niet veel. Aan de noordzijde van het plein ligt de bazaar, halverwege staat een paleis, maar de twee beroemde moskeeën bepalen het beeld. De Imam Moskee is indrukwekkend groot, de Sheikh Lotfollah Moskee vinden we het mooist. De gigantische toegangspoort is belegd met vele blauw getinte mozaïeken. Binnen verkleuren de tegels regelmatig door het spel van het licht dat door de enkele ramen gefilterd naar binnen komt. Het is in de islam verboden om afbeeldingen in de moskee te plaatsen. Daarom vind je hier geen fresco’s of iconen. De kunstenaars leggen dan ook al hun creativiteit in de mozaïeken, waardoor het resultaat toch een beetje een veredelde badkamer blijft. Een hele grote, dat dan weer wel. Het valt hier vooral op, omdat de moskeeën niet meer in gebruik lijken te zijn. De tapijten zijn weggerold en er liggen geen mannen te bidden of te slapen. Dat is jammer, maar indrukwekkend blijven de gebouwen wel. We gaan ervan uit dat dit hoogtepunt in Iran verder niet zal worden overtroffen, dus we hijsen hier de vlag. Na zonsondergang keren we terug naar de Sis-o-Seh brug voor nog maar een kopje thee.
