‘How you’re going? I see you guys are backpacking!’
De Stuart Highway begint in Port Augusta, een kleine 300 kilometer ten noorden van de Adelaide Hills, en eindigt in Darwin aan de Australische noordkust. De totale lengte van de weg is zo’n 3000 kilometer. Bijna helemaal rechtuit gaat het, dwars door de Outback. Het moet gezegd, het went vrij snel. Na enkele kilometers hebben we het spelletje door. Maar het blijft oppassen. Om de bestuurder wakker te houden, is er soms een chicane aangelegd. Bochtje rechts, bochtje links. Gelukkig daarna gewoon weer rechtdoor, voor de volgende 100 kilometer. Zo nu en dan kijken we opzij, al heeft dat weinig zin. Er verandert niets. Het landschap is een dorre woestijn. Een kleine 1000 kilometer verderop zijn er wat struikgewassen, die nog eens 500 kilometer noordwaarts veranderen in kleine boompjes. De aarde is rood. En de weg gaat alsmaar rechtuit. Gelukkig zijn we niet de enigen op de Stuart Highway. Soms is er een tegenligger. Het zijn momenten van opwinding, want er is een hoge graad van drivers bonding. In dit gedeelte van Australië is het gebruikelijk dat bestuurders elkaar groeten. Even de vinger opsteken tijdens het passeren, of zelfs een hele hand. Beetje afhankelijk wie de tegenligger is.
Hey, mate
Als we een andere Apollo tegenkomen, is het groot feest. De hand gaat in die gevallen helemaal los van het stuur. Bij ons ook.
G’day mate
Daarna slaat de verveling al snel weer toe. De oplossing is om zo nu en dan rechts te gaan rijden. Totdat er een zogenaamde roadtrain aankomt. Even opzij, want die gigantische trucks stoppen niet. Of ineens hele rare dingen tegen je reisgenoot zeggen, zodat die denkt dat je nu echt gek bent geworden.
Tekst loopt door onder gallery
Sinds Port Augusta zijn we niet langer alleen. In het zuiden van Australië was het nog laagseizoen. Nu worden we op de weg en de campings omringd door gepensioneerde Aussies die met 4WD en oversized caravans door hun eigen land trekken. Ze groeten elkaar, en ons, met How you’re going? al wordt er niet echt een antwoord verwacht. We zeggen meestal Hi. Ook vragen ze regelmatig Are heading north or heading south? We antwoorden over het algemeen naar waarheid North! (maar we zeggen ook wel eens South! om een beetje te trollen) en krijgen dan altijd een welgemeend Good for ya! retour. Soms werpen ze een blik op onze Apollo campervan en constateren dan: Ah, I see you guys are backpacking! Interessante conversaties, zoveel is zeker. Ze maken zich ook bekend achterop de caravans. ‘Carla & Bob’, staat er dan bijvoorbeeld, inclusief de frequentie waarop ze te bereiken zijn. Wel zo handig, want internet is in de Outback schaars en rampzalig duur als het er wel is. Sommigen gaan nog een stapje verder. Op een camping lezen we op de caravan van de buren de veelzeggende tekst adventure before dementure. Wat er avontuurlijk is aan het rijden van de Stuart Highway ontgaat ons een beetje, maar goed, er zijn ook Nederlanders voor wie een dagje Amsterdam al een hele belevenis is.
Tekst loopt door onder gallery
We vragen ons af wat we hier doen. In het mijnstadje Coober Pedy wordt die vraag niet echt beantwoord. Een bizar dorp midden in de woestijn, vol met stof en dronken Aboriginals. De bewoners wonen in huizen die half onder de grond zijn gebouwd, vanwege de grote hitte die hier kan voorkomen. Er is ook een ondergrondse kerk. Hoogtepunt voor ons is een fotoshoot van een autokerkhof. Het roest kleurt prachtig in de ondergaande zon. We vragen ons af wat we hier doen, maar weten het antwoord natuurlijk best wel. We rijden deze weg, omdat we Ayers Rock dan even kunnen ‘meepikken’. Het icoon van Australië. Zelfs vanaf de Stuart Highway is het nog een kleine omweg van 500 kilometer, dat dan weer wel, maar een dergelijke afstand is peanuts, hier in de Outback. Dus rijden we vrolijk door. Vanwege de dure benzine met een gangetje van rond de 85 kilometer per uur. Zitten we wel weer wat langer in de auto, maar eerder aankomen op de camping is geen optie. De vele vliegen verpesten dan het plezier van het buiten zijn. Intussen niet vergeten de schaarse tegenliggers te groeten.
Hey, mate
