Een van de bezienswaardigheden in Shiraz is het graf van de beroemde Iraanse dichter Hafez, die ergens in de 14e eeuw leefde. We kunnen deze keer niet te voet, de tombe ligt net iets te ver weg van het centrum, dus we nemen de lokale bus. Mannen en vrouwen zitten hier niet bij elkaar, Els moet achterin instappen en neemt gezellig tussen de hoofddoekjes plaats. In de straten rondom de tombe zien we veel vervallen huizen, maar er is ook een park waar vreemd genoeg wordt gekampeerd. Men zegt dat een Iraniër behalve de Koran altijd een dichtbundel van Hafez in zijn boekenkast heeft staan. Of dat waar is weten we niet, we hebben het niet gecontroleerd, maar de tombe wordt in elk geval door veel Iraniërs bezocht. Voor veel jongeren is het een waar bedevaartsoord. Ook als wij er zijn, zien we een aantal vol overgave het graf aanraken met over het algemeen bedroefde gezichten. In het park worden gedichten gereciteerd, kom daar maar eens om in het Vondelpark. Een jongen met de tekst ‘US Army’ op zijn shirt meldt ons dat hij het liefst zou zien dat de Verenigde Staten enkele bommen op Iran dropt. Of dat nou een goed idee is laten we maar even in het midden, maar het is wel prettig dat de in dit land alom aanwezige Ayatollah Khomeini en zijn gedachtengoed op deze plek volledig afwezig is.
Tekst loopt door onder gallery
Het is tijd om verder te reizen. Yazd is de volgende bestemming. De bussen rijden niet erg frequent, dus besluiten we bij een reisbureau een reservering te maken voor de bus van 11:00 uur. Dat is, geheel gratis, snel in orde. Als we ons een dag later echter even voor het tijdstip van vertrek op het busstation melden, blijkt de bus van 11.00 uur te zijn gecanceld. De eerstvolgende vertrekt pas om 14.00 uur. Gelaten nemen we plaats in het internetcafé, maar het internet blijkt finished. Dan maar lekker een boekje lezen en nog maar een hamburger voor lunch. Vlak voordat onze bus vertrekt, zien we Jorge de hal binnenwandelen. Hij vertelt dat hij de bus van 7.30 uur op enkele minuten na heeft gemist. Een kaartje voor de bus van 14.00 uur heeft hij vervolgens niet gekocht, maar hij heeft geluk. Er is nog precies één plek beschikbaar. Heerlijk toch, als je zo onbezorgd door de wereld kunt trekken. En zo reizen we gezamenlijk naar Yazd, de stad in de woestijn waar het, naar men zegt, een oase van rust is.
