De eerste nacht zoeken we een onderkomen op Kuta. Het is de plaats waar de meeste toeristen rondhangen en slechts enkele kilometers van het vliegveld. We vermoeden dat het een goede plek is om midden in de nacht nog een onderkomen te vinden vanwege het grote aanbod. We laten ons met een taxi afzetten bij Poppies Lane 1, waar het ene guesthouse na het andere te vinden is. Het guesthouse van onze keuze blijkt vlak achter een grote discotheek te liggen. Dat is dan weer een voordeel van ’s nachts een kamer zoeken. We lopen er een eind vandaan en checken hier en daar wat prijzen. Gelukkig zit vrijwel overal een nachtportier. Na een kwartier rondlopen hebben we beet. Een grote kamer met fan voor tien euro. Er is alleen koud water, maar op de binnenplaats ligt een zwembad. Het koude water nemen we voor lief, we zijn in de tropen tenslotte. We dumpen onze tassen op bed en ploffen uitgeput neer bij de receptie. Het biermerk heet hier Bintang en het smaakt ons prima zo op dit tijdstip.
Aanvankelijk zijn we van plan om Kuta snel te verlaten. De bomaanslagen die hier enkele jaren geleden plaatsvonden, een groot monument getuigt daarvan, hebben het toerisme een behoorlijke klap toegebracht, maar toch lopen er hier wat ons betreft net iets te veel luidruchtige jonge Britten en Australiërs rond. Sommigen zelfs met een T-shirt uit Vang Vieng, dat verklaart veel. Ook het volgens de gidsjes mooiste strand van Bali kan ons niet bekoren. Het is vies, er ligt allerlei rotzooi en is nogal sfeerloos. De grote uithangborden langs de boulevard die ‘MacDonalds’ of ‘Kentucky Fried Chicken’ schreeuwen maken dat bepaald niet goed. Kortom, weg hier, maar jammer genoeg gooit de gezondheid van Els roet in het eten. Ze wordt getroffen door een vervelend soort griep, die helaas ook pijnlijke gevolgen voor haar rug heeft. We verplaatsen ons naar een ander guesthouse, waar we voor dezelfde tien euro een kamer met airco, warm water en televisie hebben. En alweer een zwembad, maar dat, zo hebben we inmiddels ontdekt, is bij de meeste guesthouses op Kuta het geval. We zitten in een zijstraat, weg van de grootste drukte waar het ’s nachts redelijk rustig is. Eerst maar eens uitzieken.
