Apen bij de tempel

Geplaatst op

Swayambunath is een tempel op een heuvel die over Kathmandu uitkijkt. Het is niet ver wandelen vanaf het centrum, maar door de voortdurend toeterende auto’s, taxi’s en brommers is die wandeling bepaald geen ontspannen bezigheid. Zodra we de voet van de heuvel bereiken, kunnen de auto’s niet verder en wordt het rustig. Tenminste, wat het gemotoriseerd verkeer betreft. Verkopers en bedelaars proberen onze aandacht te trekken, maar zij weten nog niet dat wij kansloze objecten zijn. Een lange trap leidt omhoog naar het tempelcomplex. Langzaam stijgen we. Hier en daar staan beelden, maar daarvoor komen we eigenlijk niet. Swayambhunath is beter bekend als de apentempel, en naarmate we hoger komen, zien we er steeds meer. Ze zijn verwant aan de apen van de Apenrots in Artis, en dat geeft om te beginnen al een goed gevoel. Het duurt lang voordat we helemaal boven zijn. Werkelijk overal zitten apen. Ze laten zich gemakkelijk fotograferen en we profiteren er volop van. Bijna boven probeert iemand onze aandacht te trekken. Geroutineerd lopen we door, maar het blijkt de man van de ticket office te zijn. Die kunnen we echt niet negeren. Eenmaal boven bewonderen we eerst het tempelcomplex. Er is een grote stupa gebouwd, met daarom heen Hindu tempels. Eigenlijk is het nogal een puinhoop. Daarbij lijken de Nepalezen de boel ook niet echt goed schoon te houden. Maar al die apenkoppies zijn zo leuk dat we dat deze keer voor lief nemen.

Tekst loopt door onder gallery

We wandelen wat verder en horen dan ineens gezang. Snel lopen we door naar een hoger plein en zien een grote groep Tibetanen, dansend en zingend. Het doet ons heel erg denken aan de dansende Tibetanen in Zhongdian. Een man slaat het ritme op een grote trommel en steeds heft een van de dames weer een ander lied aan, waarna iedereen invalt. De teksten en pasjes zijn kennelijk bekend. Het beeld wordt gecompleteerd door een foto van de Dalai Lama. Een tijdje luisteren en kijken we er zwijgend naar. Het is een mooi moment. Afdalen doen we zo langzaam mogelijk. Niet zozeer om de verkeersdrukte nog even uit te stellen, maar vooral vanwege die geweldig leuke apen die overal rondhuppelen.

We hadden nog wat filmbeelden uit achtereenvolgens Lijiang (vooral zingende Tibetanen) en Zhongdian (dansende Tibetanen), die mooi samenvallen met de beelden van de dansende Tibetanen in Kathmandu. Hier samengevat in een filmpje.