Kathmandu is een stad van tegenstellingen. Hindoeïsme is het belangrijkste geloof, met zijn vele tempels, bijna elke straat heeft er wel een. Daarnaast wonen er ook veel gevluchte Tibetanen, die uiteraard Boeddhist zijn en dus hun eigen tempels en kloosters hebben. We bezoeken vandaag eerst de traditionele lijkenverbranding bij de Pashupatinath tempel, een bijzonder heilige plek voor Hindu’s. Met een taxi trotseren we het drukke verkeer. Pashupatinath ligt iets buiten het centrum. Als we rond het middaguur arriveren, is het er nog vrij rustig. We wandelen wat rond. De diverse tempels mag je niet in, dat mag alleen als je Hindu bent, en dat zijn we niet, dus die slaan we over. Het belangrijkste gebeuren vindt echter niet in de tempels plaats, maar aan de oevers van de Bagmati, een voor Nepalezen heilige rivier, die dwars door Pashupatinath stroomt. Zowel de tempel als de rivier worden gezien als heilig. Niet verrassend dus dat veel Hindoestanen er heel veel voor over hebben om daar te worden verbrand. Naast het water staan de zogenoemde crematie-ghats: grote, hoge plateaus waarop de overledene voor het oog van familie, vrienden, geïnteresseerden én toeristen wordt verbrand. Hoe dichter bij de Pashupatinath en de rivier, hoe beter. En duurder, daarom is deze plek eigenlijk alleen bestemd voor de rijkere bevolking.
Tekst loopt door onder gallery
We nestelen ons aan de overzijde van de ghats en wachten op de dingen die komen gaan. Langzaam wordt het drukker, lichamen worden aangevoerd. Het is een indrukwekkend gezicht. Een op het oog nog zeer jonge vrouw wordt bij het water gelegd, haar vermoedelijke man wijkt niet van haar zijde. We zien drie jonge mannen rondom het lichaam van hun vader. Hij is gewikkeld in oranje doeken. De jongens laten zich eerst kaalscheren, waarna het lichaam voorzichtig op een van de ghats wordt gelegd, waar al een indrukwekkende stapel hout en stro klaarligt. Regelmatig wordt het lichaam besprenkeld met heilig water uit de rivier. Na het nodige ceremonieel wordt de stapel aangestoken en worden de lijken verbrand. Het klinkt misschien gek, maar al met al is het een sereen gebeuren. We zijn ervan onder de indruk en blijven een hele tijd in verwondering naar het schouwspel kijken.