Er is goed nieuws en er is minder goed nieuws. Het minder goede eerst. De artsen hebben geen flauw idee wat er met ons aan de hand is. We hebben inmiddels drie ziekenhuisbezoeken achter de rug. We zijn lek geprikt door lieftallige Thaise zusters, er is een X-ray gemaakt, urine is onderzocht. Alles ziet er normaal uit. Ons gewicht is meer dan in orde, bloeddruk ook. Duidelijk is wel wat we niet hebben: het is geen malaria, geen dengue, geen vorm van tyfus. Een paar andere ziekten met ingewikkelde namen zijn eveneens uitgesloten. Het goede nieuws is dat we ons weer wat beter voelen. De laatste arts die we hebben gezien besloot om ons in afwachting van een diagnose maar vast een cocktail met antibiotica voor te schrijven. We slikken dat sinds drie dagen en het lijkt aan te slaan. De koorts is vrijwel weg, we hebben weer eetlust en zijn het grootste deel van de dag gewoon op. We slapen nog steeds veel, niet zo gek na twee weken koorts, maar we zijn weer redelijk vrolijk en hebben inmiddels al plannen gemaakt voor de laatste drie weken van onze reis. Op maandag 23 maart 2009 keren we terug naar Amsterdam. We zijn dan precies 21 maanden op reis geweest. De laatste paar weken zullen we doorbrengen in een aantal mooie resorts op Kata beach, op Phuket. Vrijdag vliegen we erheen. De combinatie van zon, zwembad en cocktails maakt de genezing ongetwijfeld helemaal af. En mochten we ons bij thuiskomst in Nederland toch nog niet helemaal zeker voelen over onze gezondheid dan is er altijd nog het Havenziekenhuis in Rotterdam. Voorlopig gaan we ervan uit dat we daar niet naar toe hoeven.
