We zijn terug in Thailand. De nadere winter in Kyrgizië en Noord China is verruild voor de vochtige warmte van Zuid-Oost Azië. We zijn hier vaker geweest en toch is het weer even wennen. Wennen aan de warmte. Wennen ook aan die enorme hoeveelheid vakantiegangers in Bangkok. Het is nog geen hoogseizoen, maar na de stilte van Centraal Azië voelt het als een grote kermis. Na de overvloed aan moskeeën halen we opgelucht adem in Wat Arun, een prachtige tempel aan de Chao Phraya rivier, waar we tijdens onze vorige bezoeken aan Bangkok kennelijk geen tijd meer voor hadden. Wat Arun is makkelijk bereikbaar met de busboot, waar een prettig windje waait en het even iets minder warm aanvoelt. We genieten volop, vooral ook met dank aan de Thaise keuken, al kiezen we voor het ontbijt meestal voor gebakken eitjes. We zijn hier vaker geweest en we weten de weg naar de ons bekende adresjes blindelings te vinden. Zowel de baliemedewerkers van het Baan Sabai guesthouse, de kapper als de bar waar we onze biertjes graag drinken begroeten ons als oude bekenden.
‘Welcome back’, knipoogt onze favoriete relnicht, terwijl hij heupwiegend de bestelling aflevert.
Skip to content
