We zijn er bijna klaar voor. De meeste spullen zijn ingepakt, weggegooid, verkocht of weggegeven. De reistassen zijn op proef gepakt, maar er moet nog het nodige bij, dus dat wordt nog wel een paar keer uitpakken en weer inpakken. En zaterdag hadden we ook ons afscheidspartijtje. Bijna iedereen die ons dierbaar is, was aanwezig. Vreemd idee dat we de meesten het komende jaar niet zullen zien. Maar we hebben mooie opdrachten meegekregen voor onderweg. Zo hebben we fondsen ontvangen voor een cursus hotpot koken in Chengdu, er zijn een paar drankjes voor ons gereserveerd in de Bamboo bar in Bangkok, we gaan gokken in China, overnachten op het dak van de wereld, er is geld voor een door ons uit te kiezen goed doel, een etentje in Singapore en zelfs voor een diner in Johannesburg. Daar komen we voorlopig niet, maar we hebben tot 1 januari 2010 de tijd gekregen om de bon te verzilveren. Zover is het nog lang niet. Maar de tijd vliegt. Dat is iets wat ons met name de laatste paar weken heel erg duidelijk is geworden. Overmorgen komt de verhuizer al, dus we hebben nog een dag en een avond om onze reistassen definitief in te pakken. Alle spullen zijn in huis. Het is zeker genoeg, waarschijnlijk teveel. Een hele uitdaging, die we nu onder ogen moeten zien. De tijd van keuzes maken is aangebroken. We zijn officieel in paniek.