Naarmate we noordelijker rijden, regent het steeds meer en steeds harder. Teruggaan naar het zuiden heeft geen zin, zo leert het weerbericht. Niet alleen regent het daar ook, het is daar inmiddels stukken kouder. Over een ruime week vliegen we van Auckland naar Sydney. We puzzelen dagelijks hoe we de laatste week in dit land zullen invullen. Door het slechte weer van de laatste dagen realiseren we ons pas goed dat we op het Zuidereiland veel geluk hebben gehad. Nieuw-Zeeland is een land voor de buitensporter en met dit weer is de lol van het wandelen er snel af. Daar zit je dan in je campervan. Gelukkig hebben we nog wat boeken bij ons die uitgelezen moeten worden, dus parkeren we iets vaker wat vroeger op de dag bij een overnachtingsplek. En ook breekt zo nu en dan toch nog de zon door, waardoor de temperatuur soms zelfs bijna de 20 graden haalt. We koesteren die momenten.
We zijn beland op de zogeheten Coromandel peninsula, een landtong ten oosten van Auckland. Het wordt wat eentonig, maar ook hier is het mooi. Wel is het de laatste dagen veel drukker op de weg. Op de zaterdag na Hemelvaartsdag zien we zelfs de ene oldtimer na de andere passeren. Doen ze in Friesland ook, zou het een wereldwijde trend zijn om er op die dag in je oude opgelapte auto op uit te trekken? Via een 22 kilometer lange dirtroad steken we de landtong over van oost naar west. Pas later die dag lezen we in een folder dat we de Spectacular SH 309 Road hebben gereden. Ja hoor, maak er maar wat van! We belanden in het dorp Coromandel, en niet veel later zien we langs de weg zomaar ineens een boeddhistische tempel opduiken. Compleet met stupa. Leuk! Het is er rustig en sereen. Helaas laat de uit Nepal afkomstige monnik zich niet zien. In plaats daarvan lopen er wel wat bekeerde Kiwi’s rond. Er is een retraite weekend gaande en de deelnemers maken zich net op om de Boeddhabeelden met een natte doek af te nemen. For your safety? Van bleekgezichten die net doen alsof ze Tibetaan zijn worden we altijd wat nerveus. Het kopje thee slaan we dan ook beleefd af, het is de hoogste tijd om een overnachtingsplek te zoeken. En die is snel gevonden. Ook deze nacht staan we weer moederziel alleen. De middag biedt uitzicht op een kudde koeien en een baai, de nacht op een inktzwarte sterrenhemel.
