Love and Liberation

Geplaatst op

In Andong is een heus Hotel California, dus dat leek ons wel wat. Helaas, vol. Misschien maar goed ook, want zongen de Eagles niet ‘you can check-out any time you like, but you can never leave’? Gelukkig zijn er ook vele motels in de stad. Dat dan maar eens proberen. In het Chere Ville Motel is plek. De ingang ziet er wat mistig uit. Op de derde etage is de lobby. Nou ja, een klein luikje waar je heel discreet de kamer kunt betalen. De meeste motels in Zuid-Korea fungeren namelijk ook als love hotel. De prijs is inderdaad liefdadig laag, maar de kamer overtreft al onze verwachtingen. Zeer groot, schoon, van alle gemakken voorzien, rode lichtjes aan het plafond, een grote tv met dvd-speler, een bubbelbad en een wastafel in de vorm van een hart. Alleen geen internet, maar ja, in dit soort hotels heb je als gast tenslotte andere prioriteiten. We besluiten direct voor drie nachten te boeken.

Op 15 augustus vieren de Koreanen de bevrijding van de Japanners in 1945. Die bezetting had maar liefst 35 jaar geduurd. Reden voor een feestje zou je zeggen, maar op straat is het allemaal nogal ingetogen. Koreaanse jeugd loopt in T-shirts met de Koreaanse vlag. Dan worden we staande gehouden door een lokale tv-ploeg. We moeten een vraag beantwoorden en iets kiezen. Geen idee wat, maar het heeft iets met de vrede te maken. We krijgen een hartje dat ofwel links ofwel rechts op een bord moet worden geplakt. We kiezen voor links. Dit onder luide instemming van een deel van de omstanders. Ze vinden het allemaal maar wat grappig. Intussen is Andong een nogal moderne plaats, maar hier en daar spotten we toch nog wel wat oude gebouwen. En we hebben inmiddels eindelijk de Koreaanse internetcafés ontdekt. Hard nodig, want we hadden voor het eerst geen internet op de kamer. Ze blijken inderdaad op elke straathoek aanwezig, sterker, zo ongeveer elke 50 meter. Ze worden aangekondigd met de aanduiding ‘PC’, in Busan dachten we nog dat het om winkels ging waar je van die computers kan kopen. Het zijn dus internetcafés, al zitten de meeste Koreanen vooral heel fanatiek te gamen. Zo wordt achter ons tussen vier spelers een wedstrijd tussen Manchester United en HSV nog eens nagespeeld. Met volledige overgave. Het WK voetbal in eigen land in 2002 heeft duidelijk indruk gemaakt.