Gisteravond tijdens een prettig diner vroeg een vriend van mij: waarom gaan jullie eigenlijk op reis? Ik hoefde er niet lang over na te denken en heb een uitvoerig betoog gehouden over motieven, verlangens, drijfveren, rijkdom versus armoede, de zinloosheid van het werken op kantoor en meer van dergelijke dingen. Een levendige discussie was het gevolg, en geholpen door wijn en later grappa werd het een gezellige boel. Toen ik vanochtend wakker werd, stelde ik mezelf in alle nuchterheid de vraag opnieuw. Waarom gaan we weg? Daarover zou je een boek vol kunnen schrijven. Ik bedacht dat het – in plaats van de vraag te beantwoorden – veel gemakkelijker is de vraag om te draaien: waarom niet? Is er één goede reden te bedenken om niet te gaan? Een reden die zo overtuigend is, dat je niet anders kan dan besluiten te blijven. Die alle redenen om wel te gaan geheel teniet zou doen. Er schoot mij niets te binnen. Al helemaal niet toen ik even later in een volle tram zat. Chagrijnige hoofden die stuurs voor zich uit kijken of naar buiten staren, naar de grauwe ochtend die voorbij trekt. Als in een blik sardientjes op weg naar kantoor of andere werkzaamheden. Elke dag weer. Met zijn allen op een min of meer gelijk tijdstip heen en weer op een min of meer gelijk tijdstip terug. Zodat er files ontstaan, de treinen overvol zijn en je zelfs als je op de fiets gaat, moet oppassen niet omver gereden te worden door andere fietsers. In het weekend trekken we er opnieuw met zijn allen op uit, naar de pretparken, het strand, de bossen of een evenement. Staan we weer in de file en is het weer druk. De keerzijde van ons overvolle land en puissante rijkdom. Dat is in elk geval geen reden om hier te blijven. Of het in een land als China zoveel prettiger is, is natuurlijk direct de vraag, want in de nieuwsberichten vandaag is te lezen dat de miljoenenstad Harbin al dagenlang zonder water zit vanwege een ernstig vervuilde rivier. Maar toch. Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik er naar verlang om echt weg te gaan. Ons gezond verstand achterna.