Op dinsdag nemen we dezelfde metro naar het Rode Plein en brengen we een uitgebreid bezoek aan het Kremlin. Het is alweer heel wat jaren geleden dat partijleiders als Chroesjtsjov en Brezjnev (of was het Brenzev?) hier vanaf de hoge muren de parades afnamen. Al maanden had ik me verheugd op een ontmoeting met de huidige baas van Rusland, maar helaas kunnen we niet bij Poetin op de koffie, die is elders in de wereld de Russische kandidatuur voor de Winterspelen van 2014 aan het promoten. Toch hebben we binnen de muren van het Kremlin al snel het gevoel te zijn doorgedrongen tot het hart van Rusland. We hebben een gids ingehuurd om ons enigszins efficient de hoogtepunten te laten zien en dat was een goed idee, want in zo’n anderhalf uur worden we vakkundig door het complex geleid.
Tekst loopt door onder gallery
Het beroemde Russische warenhuis GUM ligt ook aan het Rode Plein. Het is nog steeds een oase van luxe. En alhoewel je er inmiddels met roebels kunt betalen (in de Sovjet tijd kon dat alleen met dollars), is het winkelen er ook nu nog alleen weggelegd voor de welgestelde Rus. Datzelfde geldt voor de Bentley’s en Maserati’s die we in de stad zien. Net als in Sint-Petersburg zien we in Moskou veel hooggehakte en kortgerokte dames rondlopen, dat moeten we inmiddels toch echt als typisch Russisch kwalificeren. Daarnaast valt het hoge gehalte van sushi restaurants op. De eerste dagen waagden we ons daar nog niet aan, maar na een paar teleurstellende ervaringen met de Russische keuken blijkt dat een uitstekend concept, zowel voor lunch, tussendoortje als diner. Al is er ook gewoon MacDonalds natuurlijk. Een ander groot pluspunt is de constante kwaliteit van de koffie. De Russische variant van Starbucks heet KoffieHouse. De espresso is ronduit goed. Russen houden van zoetigheid, dus Aldert gaat zich te buiten aan truffel taartjes. Het boekje ‘Wat & Hoe Russisch’ helpt ons om bepaalde woorden uit te kunnen spreken die in horecagelegenheden erg handig zijn, zoals ssjot (de rekening) of pasjalsta (alstublieft). Opschriften ontcijferen gaat ons ook steeds makkelijker af: het Russisch alfabet daalt langzaam in. En natuurlijk letten we nu, sinds het échec in Sint-Petersburg, wat beter op de kleine lettertjes van de menukaarten. Dat overkomt ons geen tweede keer, non sono stupido!
