Met de bus reizen we via Seremban naar Port Dickson. Het is plek waar de inwoners van Kuala Lumpur en omgeving in het weekend naar het strand gaan. Wij arriveren op maandag. De kust ligt er verlaten bij. Port Dickson heeft niet veel om het lijf, maar vanaf deze plaats strekt zich een zestien kilometer lang strand uit naar het zuiden. We laten ons afzetten bij het Kong Ming Hotel, veertien kilometer ten zuiden van Port Dickson, dat volgens de Lonely Planet goedkoop is en bier voor MR 6,50 per blikje verkoopt, een koopje in Maleisië. Het etablissement voldoet aan de verwachtingen. Een keihard matras, vochtige muren en gaten in de horren zodat de muggen vrij naar binnen kunnen vliegen. We slapen dan ook nauwelijks. Een paar honderd meter verder ligt het TM Resort. We wandelen er even binnen om naar de prijzen te vragen en die blijken mee te vallen. Omdat we bij goedkope eetstalletjes kunnen eten blijven we gemakkelijk binnen budget, dus na een dag verplaatsen we ons naar het resort. De kamers zijn eigenlijk een klein appartement met twee slaapkamers en een woonkamer, bepaald niet vervelend. We zijn er twee dagen lang vrijwel de enige gasten.
We zitten bij het publieke strand. Is het op dinsdag nog verlaten, woensdag blijkt er ineens een ingelaste nationale feestdag te zijn. Iedereen heeft vrij en het is een drukte van belang. De Maleisiërs storten zich vol overgave in zee, maar blijven daarbij wel gekleed. Hoofddoekjes gaan niet af en de mannen houden een shirt aan tijdens het baden. Het zeewater is warm en biedt nauwelijks verkoeling. Wij blijven vooral bij het zwembad dat we volledig voor onszelf hebben. Bij de eetstalletjes staan bekende gerechten op het menu, zoals Nasi Goreng. Pisang Goreng, gebakken banaan, is onze favoriet. Het is allemaal spotgoedkoop en we geven dan ook bijna niets uit. Donderdag is de feestdag voorbij en ligt het strand er weer verlaten bij. Wij besluiten ook te vertrekken. Melaka is onze volgende bestemming. We gaan op zoek naar de Hollandse overblijfselen die daar te vinden zijn.
