Zweten bij de Shoguns

Geplaatst op

Hakone is een klein dorpje op het Japanse platteland. De minshuku is niet groot, het is gewoon in een woonhuis, en de eigenaar is allervriendelijkst. We eten in de woonkamer aan een laag tafeltje. Dat is voor de familie nogal een organisatie, want de kamer wordt grotendeels voor ons leeggemaakt terwijl zij zich dan zelf terugtrekken in een ander vertrek. Het eten is prima, we krijgen onder andere schnitzels. Eerst denken we nog dat ze dit speciaal voor ons hebben klaargemaakt, maar later leren we dat dit ook gewoon een Japans gerecht is. We slapen daarna meer dan goed op de futons in onze kamer met tatami matten. De volgende dag maken we een wandeling over de oude Tokaido weg. Dit is de route die de Shoguns in vroeger tijden gebruikten om van Kyoto naar Edo (het huidige Tokyo) te reizen. Een beetje als de Via Appia, zeg maar. Het is een stevige wandeling en het is bloedheet, maar we worden beloond, want aan het einde wacht wederom Lake Ashi. Gisteren vaarden we erover, nu zien we het vanaf de oevers: schilderachtige vergezichten en er is ook een prachtig aangelegde tuin. De plaatjes die we hier maken, zijn de plaatjes die je van Japan verwacht. Als we terugkeren in de minshuku heeft de eigenaar het familie bad voor ons gevuld. Onze spieren komen in het hete water weer helemaal tot rust.

Tekst loopt door onder gallery

Vanaf de minshuku pakken we de volgende ochtend de bus naar Odawara om vervolgens een snelle Shinkansen te nemen richting het westen. Het openbaar vervoer in Japan blijft een feest en dankzij de vele hogesnelheidstreinen is het mogelijk om in korte tijd veel delen van het land te bezoeken. Onze bestemming is Takayama, dat in de Japanse Alpen ligt. Eenmaal aangekomen, zijn we wat teleurgesteld, want behalve een paar heuvels is van de Alpen zelf niet veel te zien. Die blijken nog 50 kilometer verderop te liggen en Takayama is dus niet veel meer dan een uitvalsbasis. Omdat we er maar één dag zijn, laten we de Alpen dan ook voor wat ze zijn. Er zijn in Takayama wel leuke oude straatjes en er is ook een aardige rondwandeling langs een aantal tempels te maken. Alhoewel die maar een kilometer of vijf lang is, zweten we ons ook hier een ongeluk (het is zeker 35 graden) dus al met al blijkt dat nog een hele uitdaging te zijn.